mgr Dorota Dokudowiec 

Poradnictwo dla rodziców i uczniów:

Poniedziałek- 8.00-15.00

Czwartek- 8.00 – 11.00

 

ZAPRASZAM !!!

---

Informacje dla rodziców

Szanowni rodzice!

Przemoc niszczy dzieciństwo

Utożsamiając się z najnowszą kampanią społeczną Fundacji dajemy dzieciom siłę: ,,Przemoc niszczy dzieciństwo” pragniemy uwrażliwić Państwa na oddziaływania  wychowawcze w aspekcie przemocowym pojawiające się coraz częściej we współczesnym świecie.  Zapraszamy do  zapoznania  się z poniższym artykułem.

Rodzicielstwo to ciężka praca. Jak ciężka, wie każdy, kto ma dzieci. Stres, gdy są małe  i chorują, albo idą do przedszkola, szkoły lub pierwszy raz same wyjeżdżają. Panika, kiedy zdają ważne egzaminy i zaczynają dorastać, a do tego ciągły lęk o ich przyszłość. Rodzicielstwo to też gorzki smak naszych porażek wychowawczych, zwłaszcza, gdy mierząc się z problemami nawrzeszczymy na dziecko, upokorzymy je, damy klapsa lub nim potrząśniemy. Tymczasem zachowaniom przemocowym wobec własnych dzieci można zapobiegać. Wystarczy, że poprosimy o pomoc fachowców.

Przemoc to pojęcie  wielowymiarowe, do zjawisk przemocowych zaliczamy:

Krzywdzenie fizyczne:

• dotkliwe karanie dziecka w formie klapsów, popychania, bicia, w którym zadawanie bólu jest uzasadnione regułami, przepisami, oceną zachowania dziecka ,
• krzywdzenie będące rezultatem agresji rodziców i potrzeby rozładowania uczuć niemających często nic wspólnego z dzieckiem, lecz z kłopotami w małżeństwie, bytowymi czy trudnościami w pracy,
• przemoc na tle seksualnym.

Krzywdzenie psychiczne:

• bezpośrednie ataki i poniżanie dziecka w formie słownej,
• dziecko jest świadkiem przemocy między dorosłymi członkami rodziny np.  jak ojciec traktuje matkę, jak matka traktuje swoich rodziców itp. Oglądanie przez małe dziecko przemocy i wulgarności jest czasem równie niszczące, jak bezpośredni atak.

Inną formą krzywdzenia jest:

• zaniedbywanie  materialne (higiena, wyżywienie, opieka)
• zaniedbanie psychiczne – trudne do ropoznania .  Niestety, wielu rodziców po prostu nie wie, jakie potrzeby psychiczne ma ich dziecko. Tymczasem nasze dzieci potrzebują ciepła, bezpieczeństwa i zainteresowania..

Pamiętajmy!

– Jeśli w domu, między rodzicami jest przemoc, dziecko uczy się, że może przyjąć rolę ofiary  albo sprawcy. I kiedy dorośnie, wejdzie w jedną z tych ról .

Dlatego eksperci apelują, nie słuchajmy dzieci „jednym uchem”! Poświęćmy im swój czas. Bądźmy uważni tu i teraz. Dziecko jest bystre, w końcu zauważy, że w ogóle go nie słuchamy i przestanie do nas przychodzić. Poszuka sobie słuchacza i przyjaciela, gdzie indziej…

Powody i skutki krzywdzenia dzieci

Do najczęstszych przyczyn stosowania przemocy wobec dzieci zalicza się dziś: stres, niskie poczucie kompetencji wychowawczych, poczucie bezradności, nieznajomość lub nieumiejętność stosowania alternatywnych form wychowania dziecka, tradycję i przyzwolenie społeczne na stosowanie kar cielesnych oraz doświadczanie przemocy w dzieciństwie.

Doraźne skutki przemocy, to:

• cierpienie i lęk,
•  obniżenie odporności ,
•  zaburzenia somatyczne,
•  urazy,
•  trudności w nauce,
• zaburzenia zachowania i agresja.

 Natomiast te długotrwałe, to:

• choroby psychosomatyczne,
•  zaburzenia emocjonalne,
•  uzależnienia,
• brak satysfakcji z życia,
• trudności we współżyciu z ludźmi,
• oraz predyspozycje do stosowania przemocy.

Nie ma rodziców idealnych

Nikt nie rodzi się rodzicem idealnym. Tego trzeba się po prostu nauczyć, bo bycie rodzicem to profesja. Jak podkreślają specjaliści, jeśli sprawujemy „władzę rodzicielską” bez szacunku, bez dostrzegania godności dziecka i jego podmiotowości, jeśli karzemy je ze złością i surowością, to obraliśmy zły kurs.

Według psychologów, najważniejsze w wychowywaniu są empatia i rozumienie dziecka, czyli zdolność do tego, by chociaż na chwilę wczuć się w sytuację małego człowieka, wejść w jego wnętrze i zrozumieć, co się z nim dzieje, kiedy jest krytykowane, kiedy mu coś doskwiera.

Nie ma rodziców idealnych. Tak naprawdę najlepszy rodzic, to rodzic wystarczająco dobry. – Wcale nie perfekcyjny, nadmiernie opiekuńczy czy przewrażliwiony. Wystarczająco dobrzy rodzice nie starają się być idealni i nie oczekują tego od dziecka.

Pamiętajmy, że dziecko nie jest naszą własnością. Należy stawiać mu wyraźne granice, nie krzywdzić celowo, a przy tym  uznawać swoje prawo do błędu.

Jak być dobrym rodzicem?

Wystarczająco dobrzy rodzice są bardziej skoncentrowani na dzieciństwie swoich dzieci niż ich przyszłości jako dorosłych. Szanują swoje dzieci i próbują je zrozumieć, zapewniają im pomoc i wsparcie.

Więź emocjonalna z rodzicem to najważniejszy czynnik chroniący dzieci przez podejmowaniem zachowań ryzykownych .

Prawidłowa relacja między dorosłym a dzieckiem powinna łączyć w sobie dwa aspekty: z jednej strony  miłość, akceptację i szacunek, a z drugiej  granice, normy i wymagania. 

Dzieci potrzebują jasnych granic, drogowskazów, by nauczyć się wybierać między dobrem  a złem. – Jak określić dziecku te granice? Mówmy o zachowaniu dziecka, a nie o jego postawie, uczuciach i wartościach. Gdy podczas rozmowy dziecko stuka palcami o blat stołu powiedzmy: „Rozmawiam,  stukanie mi przeszkadza”. Bądźmy bezpośredni i konkretni np. „Wróć na kolację o wpół do siódmej”. Dokładnie określajmy  konsekwencje: „Rowerem możesz jeździć po chodniku lub podwórku. W przeciwnym razie schowam go do garażu”. Popierajmy słowa działaniami: „Nie ma zabawy dopóki nie wyjdziesz z psem”. Mówmy stanowczo, ale nie podnośmy głosu, nie bądźmy szorstcy . 

 A gdy zdarzy nam się popełnić błąd, gdy nawrzeszczeliśmy na dziecko, obraziliśmy je, zastosowaliśmy karę niewspółmierną do przewinienia, czy daliśmy klapsa. Zamiast obwiniać dziecko, przeprośmy za swoje słowa i czyny.

– Jeśli czujemy, że nie dajemy sobie rady, skorzystajmy z pomocy. To żaden wstyd. W poradniach psychologiczno – pedagogicznych pracują osoby, które wesprą nas na każdym etapie wychowania, a pomoc ta jest bezpłatna .

Drogi rodzicu

Twoje dziecko to Twój skarb w Twoich rękach- dbaj o niego!

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 „Cyberprzemoc – nowa forma agresji”

„Komputer to urządzenie, które jest tyle warte, ile człowiek, który się nim zajmuje.”

We współczesnym świecie Internet jest powszechnie używanym medium, które ma wpływ na większość sfer życia człowieka. Jest on nieocenionym źródłem informacji, pozwala na swobodną wymianę opinii, utrzymywanie kontaktów z rodziną czy znajomymi. Umożliwia szybsze zdobywanie wiedzy i informacji o różnych wydarzeniach, kreatywne spędzanie czasu oraz rozrywkę w postaci np. gier. Poza zaletami ma jednak też i ciemne strony.

Wraz z powszechną dostępnością i rozwojem Internetu pojawił się nowy rodzaj agresji – cyberprzemoc. Cyberprzemoc definiuje się, jako przemoc z użyciem technologii komunikacyjnych i informacyjnych, wykorzystującą różne elementy Internetu, np. poczta elektroniczna, komunikatory, czaty, serwisy społecznościowe. Przejawia się ona w różnych formach:

• Groźby, szantażowanie, nękanie;
• Rozsyłanie kompromitujących, ośmieszających zdjęć, filmów;
• Zmienianie tożsamości, podszywanie się pod inną osobę.

 

          Obserwuje się, że to negatywne zjawisko przybiera na sile pomimo prób uświadamiania dorosłych i dzieci oraz przeprowadzania licznych akcji społecznych. Wynika to przede wszystkim
 z poczucia anonimowości i bezkarności w sieci, co zresztą jest złudne. Zatargi i bójki z boisk czy podwórek, przeniosły się w świat wirtualny i przybrały nową formę – ośmieszanie, nękanie, pomówienia, zniesławienia itp.      

          Prześladowanie przez Internet jest szczególnie groźne, dlatego że kompromitujące czy poniżające materiały są dostępne w krótkim czasie dla wielu osób i pozostają w sieci na zawsze, jako kopie na wielu komputerach, nawet po ustaleniu i ukaraniu sprawcy. Niejednokrotnie skutki tego typu przemocy są bardzo dotkliwe. W ich wyniku dochodzi do samobójstw, uczniowie muszą zmieniać szkoły, czy też otoczenie. 

Szkoła, jako instytucja biorąca udział w wychowaniu młodych ludzi podejmuje różnego rodzaju działania mające na celu uświadomienie uczniom problemu oraz uwrażliwienie ich na to negatywne zjawisko. Na lekcjach informatyki oraz godzinach wychowawczych podejmuje się dyskusje związane z przeciwdziałaniem cyberprzemocy. Organizuje się Dzień Bezpiecznego Internetu czy też konkursy związane z tą tematyką. Jednakże w tym względzie konieczna jest współpraca rodziców. Wynika to głównie z faktu, że wiele aktów cyberprzemocy przeprowadzanych jest z poziomu komputera domowego, ponieważ największy dostęp do sieci młodzież ma właśnie tam.  Pozornie wydaje się, że wszystko jest w porządku, dziecko przebywa pod okiem rodzica, więc przecież nie może robić nic złego. Tymczasem bywa wręcz odwrotnie – czasem wynika to z nieświadomości, próby zrobienia dowcipu, a innym razem jest zaplanowaną akcją.

 

Rodzic ma obowiązek wiedzieć i czuwać nad tym, co robi jego dziecko. Niewiedza nie jest, bowiem żadnym usprawiedliwieniem

 

Co mogą i powinni zrobić rodzice:

1. Rozmawiać dzieckiem na temat Internetu i nowych technologii, ich wad i zalet, starając się oceniać je obiektywnie pod każdym względem. 
2. Interesować się, co w sieci robi dziecko, (jakie strony ogląda, jakie umieszcza zdjęcia na portalach społecznościowych, jakiego rodzaju prowadzi rozmowy i z kim).
3. Uczyć szacunku wobec innych użytkowników Internetu oraz krytycznego podejścia wobec treści, jakie się w nim pojawiają.
4. Możliwe jest także zainstalowanie specjalnej aplikacji nadzorującej działania dziecka na komputerze i w Internecie.

W przypadku, gdy to Państwa dziecko padło ofiarą cyberprzemocy, należy:

1. Zabezpieczyć i zarejestrować dowody cyberprzemocy.
2. Spróbować zidentyfikować agresora. Ofiary cyberprzemocy często potrafią wskazać sprawcę, którym najczęściej okazuje się być kolega ze szkoły, bądź przynajmniej mają przypuszczenie, kto może nim być.
3. Skontaktować się z dostawcą usługi w celu usunięcia z sieci kompromitujących lub krzywdzących materiałów.
4. W przypadku, gdy zostało złamane prawo a tożsamości sprawcy nie udało się ustalić, należy bezwzględnie skontaktować się z policją.
5. W przypadku cyberprzemocy w stosunku do dzieci, czyli osób poniżej 18 roku życia, wszystkie działania prawne realizują rodzice lub opiekunowie prawni.

 

---

Szanowny Rodzicu,

 zwróć się do pedagoga szkolnego, gdy:

• niepokoi Cię zachowanie dziecka,
• chcesz porozmawiać o dziecku i Twoich relacjach z nim,
• chcesz porozmawiać o funkcjonowaniu dziecka w szkole,
• potrzebujesz wsparcia  w procesie wychowania,
• szukasz pomocy i nie wiesz do kogo się zwrócić.

 

  " Nie ma takiego problemu, którego nie da się rozwiązać !!!

 Niektóre z nich wymagają jedynie więcej czasu "

oferta-wspolpracy-pedagoga-rodzic.pdf.doc

 

---

GDZIE SZUKAĆ POMOCY I WSPARCIA?

 

WYKAZ INSTYTUCJI OFERUJĄCYCH POMOC DZIECKU  I RODZINIE

PEDAGOG SZKOLNY

E-MAIL: PEDAGOG.DOMASZEWNICA@WP.PL

 

Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna

ul. Jana Pawła II 6, 21-300 Radzyń Podlaski
tel.: 83 352 03 09

 

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej

Ulan-Majorat 57, 21-307 Ulan-Majorat
tel 83 351 80 91

 

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie

ul. Lubelska 5, 21-300 Radzyń Podlaski,
tel. 83 352-72-66

 

II Zespół Kuratorskiej Służby Sądowej do Wykonywania Orzeczeń w sprawach Rodzinnych i Nieletnich

ul. Stefana Kardynała Wyszyńskiego 5, 21-300 Radzyń Podlaski
tel.: +48 83 313 31 60 sekretariat

 

Komenda Powiatowa Policji w Radzyniu Podlaskim

ul. Warszawska 100 a. 21-300 Radzyń Podlaski.
tel. (083) 351-22-10

 

Punkt Informacyjno - Konsultacyjny ds. Przeciwdziałania Alkoholizmowi i Przemocy w Rodzinie

ul. Jana Pawła II 6, 21-300 Radzyń Podlaski
tel. 83 352 22 34

 

Stowarzyszenie na Rzecz Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie Niebieska Linia

ul. Jaktorowska 4, 01-202 Warszawa
tel: 22 499-37-33
e-mail: info@niebieskalinia.org

 

Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy "Niebieska Linia"

801-120-002; od Pon. do Sb.: 8.00- 22.00, w Ndz. i Św.: 8.00- 16.00

 

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę

www.fdds.pl

 

Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży

  Tel. 800-12-12-12